Lokalizacja: Gwiazdozbiór Sieci, Układ Zeta Reticuli
Położenie: System gwiezdny Zeta2 Reticuli, orbita planety Calpamos
Średnica: 12 201 km
Długość doby: 2 godz
Warunki klimatyczne: Surowe – duże amplitudy temperatur, silne wiatry, mgła
Osiedla ludzkie: Kolonia Hadley’s Hope
Księżyc LV-426 „Acheron” – Informacje
Księżyc LV-426 był jednym z trzech naturalnych satelitów gazowego olbrzyma Calpamos i zarazem jedynym skolonizowanym przez człowieka obszarem układu Zeta Reticuli. Jego dokładna lokalizacja to drugi (środkowy) z trzech księżyców Calpamos, w układzie gwiezdnym Zeta Reticuli przy gwieździe Zeta2 Reticuli w Gwiazdozbiorze Sieci. Jego odległość od Ziemi wynosiła 39 lat świetlnych.
Początkowo księżyc oznaczony został jako LV-426, jednak kilkadziesiąt lat po odkryciu i opisaniu koloniści ochrzcili go mianem Acheron, nawiązując do mitologicznej rzeki przepływającej przez Hades. Nazwa ta oznacza w języku greckim „lament”, co trafnie obrazuje wietrzny i ponury klimat tego satelity.
Średnica równikowa LV-426 wynosiła 12 201 km (około 3,5 w stosunku do ziemskiego Księżyca i 0,95 wobec Ziemi) przy przyśpieszeniu równemu 0,86 ziemskiego. Czas obrotu wokół własnej osi, czyli doba, wynosił około dwóch godzin. Zbliżony rozmiarami do Ziemi, Acheron posiadał przyciąganie wynoszące około 9/10 ziemskiego.
Panujące na jego powierzchni warunki klimatyczne były surowe: przez większość czasu panował tam mrok, silne wiatry wiały niemal nieustannie, a gęsta mgła znacznie ograniczała widoczność. Niebo zasnute było grubą warstwą ołowianoszarych chmur, wydających z siebie intensywne opady deszczu. Temperatura na powierzchni wahała się w zależności od ruchu księżyca i pory doby od -60°C do 40°C, jednak dzięki zainicjowanym przez kolonistów zmianom została ona zrównoważona i mieściła się w granicach kilkunastu stopni. Krajobraz księżyca stanowiły bezkresne pustkowia poszarpanych wiatrem i erozją skał, gdzieniegdzie występowały wzniesienia czy nawet łańcuchy górskie. Całość tworzyła ponury i mroczny obraz pierwotnego i jałowego świata, narażając kolonistów na ciągłą chandrę i monotonię.
Dzień na Acheronie był ciemny niczym zmierzch, zaś noc była ciemniejsza niż najdalsze zakądki przestrzeni międzygwiezdnej, ponieważ nawet jasność gwiazd nie przedzierała się przez gęstą atmosferę, aby zmiękczyć jego powierzchnię migotliwym światłem.
Alan Dean Foster, Aliens, rozdział 9 (nowelizacja filmu)
Atmosfera księżyca opisana została jako „pierwotna”, zawierając w sobie głównie azot (85%) oraz parę wodną, dwutlenek węgla, śladowe ilości tlenu oraz niewielkie stężenie metanu i amoniaku. Powierzchnia nieustannie targana była silnymi wiatrami, jednak stałe ciśnienie i niezróżnicowane ukształtowanie terenu uniemożliwiało tworzenie się potencjalnie niebezpiecznych burz i huraganów.
Nie trzeba dodawać, że rodzime warunki LV-426 nie były przyjazne dla ludzkiego życia. Dopiero wprowadzone przez kolonistów aparatury terraformacyjne wytworzyły nietrwałą tlenową atmosferę wokół kolonii, dzięki której pionierzy mogli poruszać się w obrębie kilkuset kilometrów od osady bez skafandrów i aparatury tlenowej.
Niegościnna powierzchnia księżyca pokryta była nagą skałą wulkanicznego pochodzenia. Skorupa płaszcza składała się głównie z krzemianów glinu i magnezu, urozmaicanych miejscami przez bazalt, drobnoziarnisty granit i ryolit. Liczne kratery i szczeliny dowodziły wcześniejszej aktywności sejsmicznej oraz procesów wulkanicznych zachodzących w jądrze księżyca. Obecnie powierzchnia nie wykazywała żadnego dostrzegalnego śladu wulkanizmu lub aktywności tektonicznej.
Budowa geologiczna LV-426 wskazywała, że księżyc jest stosunkowo (w skali Wszechświata) nowym ciałem, które weszło na orbitę Calpamos w ciągu ostatnich 40 milionów lat. Pierścienie wokół planety są uważane za pozostałości poprzedniego satelity, który został rozerwany przez kolizję z Acheronem.
Księżyc LV-426 został wykryty przez astronomów z Weyland Corp w dniu 14 maja 2039 roku. „Skała” została następnie skatalogowana i powierzchownie zbadana przez francuską sondę badającą głęboki kosmos. Pierwsze kompleksowe badania zostały przeprowadzone dopiero w latach trzydziestych XXII wieku, na kilka lat po awaryjnym lądowaniu tam frachtowca USCSS Nostromo w 2122 roku.
- Historia
Acheron jest miejscem o kluczowej wadze dla mitologii uniwersum Obcego, stanowiąc punkt wyjściowy dla całej opowieści oraz miejsce akcji dwóch pierwszych rozdziałów sagi. Fundamentem, nadającym temu małemu i odizolowanemu światu elementarnego dla historii znaczenia, jest rozbity na jego powierzchni wrak obcego statku, którego ładownię zapełniały jaja Ksenomorfa.
W 2122 roku przelatujący przez system Zeta Reticuli frachtowiec USCSS Nostromo odebrał nieznany sygnał przypominający S.O.S., dochodzący z pobliskiego gazowego olbrzyma. Komputer pokładowy przebudził zahibernowaną załogę, która poprowadziła statek w stronę źródła transmisji – jednego z księżyców planety. Nostromo osiadł na skałach dwa kilometry od przypuszczalnego celu, doznając podczas lądowania nieznacznych uszkodzeń. Trzyosobowa załoga ratunkowa wyruszyła pieszo, by po pewnym czasie dostrzec we mgle wrak nieznanego statku. Wewnątrz astronauci odnaleźli skamieniałe szczątki pilota, a jeden z członków załogi został zainfekowany przez obcą formę życia. Dwaj pozostali astronauci zabrali go nieprzytomnego z powrotem na pokład i czym prędzej odlecieli.
W ciągu następnych 37 lat, na skutek coraz to intensywniejszej eksploatacji kosmosu, LV-426 został powierzchownie zbadany i ochrzczony mianem „Acheron”. Położenie nieopodal trasy Thedus-Ziemia oraz potencjał terraformacyjny sprawił, że z nic nie znaczącego numeru w spisie poznanych światów powstał zalążek obiecującej kolonii. Na powierzchni założono osadę Hadley’s Hope oraz wybudowano olbrzymi procesor atmosferyczny. W osiedlu zamieszkało około 70 rodzin, których członkowie pracowali nad wytworzeniem na księżycu przyjaznej człowiekowi atmosfery.
W 2179 roku jeden z pracowników odnalazł niezidentyfikowany wrak zaledwie kilkadziesiąt kilometrów od osady. Podczas przeszukiwania niezwykłej konstrukcji został on zainfekowany, co przyczyniło się do ekspansji obcej formy życia oraz śmierci niemal wszystkich kolonistów. Zarząd, będąc zaniepokojony zerwaniem łączności, wysłał na miejsce oddział piechoty kolonialnej. Akcja zakończyła się zdziesiątkowaniem oddziału, którego ocaleli członkowie zdołali uciec, wysadzając procesor atmosferyczny i powodując tym samym nuklearną eksplozję.
- Ciekawostki
W oryginalnym scenariuszu pierwszego filmu i towarzyszącej mu nowelizacji, średnica LV-426 została podana jako zaledwie 1200 km. Byłby to rozmiar zdecydowanie zbyt mały jak na ciało mające posiadać przyśpieszenie 0,86 g. Dopiero twórcy podręcznika Colonial Marines Technical Manual zmienili rozmiar księżyca do bardziej realistycznej wartości 12 201 km średnicy, co zbliżało Acheron rozmiarami do Ziemi (której średnica wynosi 12 742 km). W niektórych internetowych źródłach wciąż można natrafić na błędną wartość 1200 km dla LV-426 oraz idącą za nią błędną wartość 8000 km dla Calpamos.
Planeta o nazwie „LV426” pojawia się w grze Mass Effect: Infiltrator jako nawiązanie do serii Obcy. Oryginalny Mass Effect zawiera także system gwiezdny o nazwie „Acheron”.
Rublev
Źródła zdjęć:
http://pl.archeon.wikia.com/wiki/Plik:LV..jpg
http://avp.wikia.com/wiki/File:LV-426_terrain.png
http://avp.wikia.com/wiki/File:Derelict_Ship.PNG
http://www.avpgalaxy.net/alien-movies/aliens/deleted-scenes/
http://pl.archeon.wikia.com/wiki/Plik:LV-426..png
http://alienanthology.wikia.com/wiki/File:LV-426_view.png
http://pl.archeon.wikia.com/wiki/Plik:Alien-LV-426-Distant_Shot.jpg
Zobacz także:
- Planeta Calpamos – Opis, informacje i ciekawostki >>
- Fiorina 161 znana z filmu „Obcy 3” >>
- Wszystkie lokacje Sagi „Obcy” >>
Przy tej szybkości obrotu, ten księżyc miałby przyśpieszenie odśrodkowe na równiku równe 4,6m/s^2 (przy założeniu kulistości). W rzeczywistości zostałby on ekstremalnie spłaszczony.